هاشمی برای اتمام جنگ به جبهه رفت…رهبری تکلیف کردند هاشمی وارد خبرگان شود...هاشمی گفت من از کشتن بدم می‌آید.

روزنوشته‌های هاشمی در زمان حیات نویسنده منتشر شده‌اند لذا برای منتقدان امکان نقد آن‌ها فراهم شده است... هاشمی بیشتر از نگاه یک دولتمرد به بازگویی حوادث انقلاب می‌پردازد...یکی از کاستی‌های جدی روزنوشت‌های هاشمی محروم بودن آن‌ها از خاطراتی است که در آن روزگار جنبه محرمانه داشته‌اند...این روزنوشته‌ها را می‌توان با توجه به دسته‌بندی‌های منابع تاریخی در زمره منابع دست اول رسمی تاریخی دانست.

چمران، همو که برادرش مهدی می‌گوید در زندگی چنان زاهدانه می‌زیست که پس از آنکه با رأی نمایندگان ملت بر مسند وزارت دفاع نشست، جایی نداشت و در زیرزمینی در نخست‌وزیری شب را به سحر می‌رساند...همو که عادل عون می‌گوید اگر می‌دید دانش‌آموزی در درسی ضعیف است به رغم فعالیت‌های طاقت‌فرسای نظامی در طول روز خود تا پاسی از شب بیدار می‌ماند و با او کار می‌کرد.

مردم، حتی اگر با او مخالف بودند، در زمان حکومتش آسوده بودند و این از آن جهت بود که هرگز خود را با دین یکی نشناخت و فرامینش را محض دین ندانست...مردم در نظر او همه یکسان و محترم بودند و به لحاظ برخورداری از حقوق شهروندی تفاوتی نمی‌کردند... بخشی از شخصیتی که ما امروز بنام خمینی می‌شناسیم مدیون ایرانی بودن نهضت اوست و مردمی که حاضر شدند برای تحقق حرف‌های او جان و مال و جوانانشان را بدهند.